Balon żołądkowy w Turcji | Clinic Antalya

Balon żołądkowy umieszczany endoskopowo (balon gastryczny)

Balon żołądkowy jest nieoperacyjną metodą leczenia otyłości. Zabieg balonikowania żołądka stosowany jest od około 35 lat. Zabieg polega na endoskopowym wprowadzeniu do żołądka odpornego na kwasy żołądkowe balonu, który następnie wypełnia się cieczą- solą fizjologiczną zabarwioną błękitem metylenowym.

Balon zmniejsza pojemność żołądka, a także, poprzez uciskanie ścian żołądka powoduje zmniejszenie uczucia głodu. To sprawia, że pacjent po zabiegu spożywa mniejszą ilość pożywienia, co skutkuje spadkiem wagi. Po zabiegu umieszczenia balonu żołądkowego nie ma żadnego niebezpieczeństwa jego uszkodzenia. Pacjenci mogą normalnie podejmować swoje dotychczasowe aktywności życiowe. Jest to metoda bezpieczna, efektywna i skuteczna- leczenie balonem żołądkowym jest preferowaną i niezawodną metodą leczenia otyłości na całym świecie.

Utrata wagi po założeniu balonu żołądkowego

Pacjenci tracą do 50% nadwagi w ciągu 6 miesięcy od założenia balonu.

Najszybszą utratę wagi uzyskuje się w pierwszych 3 miesiącach od założenia balonu. W porównaniu do osób wyłącznie przestrzegających diety i aktywnych fizycznie, spadek wagi osób po zabiegu balonikowania żołądka jest na ogół trzykrotnie większy. Należy jednak pamiętać o tym, że balon żołądkowy stanowi uzupełnienie tradycyjnych metod odchudzania i potraktować zabieg jako tymczasowe wsparcie, które pozwoli przyzwyczaić się do mniejszych porcji i zmienić nawyki żywieniowe.

Jak zakłada się balon żołądkowy?

Balon żołądkowy wprowadzany jest do żołądka w łagodnym znieczuleniu pacjenta przez usta za pomocą urządzenia endoskopowego. Pacjent jest monitorowany za pomocą kamery, przy pomocy której początkowo obserwuje się czy żołądek i górny odcinek przewodu pokarmowego są prawidłowe. Jeżeli nie zaobserwowano niepokojących zmian, wówczas wprowadzany jest balon żołądkowy, który następnie napełnia się roztworem soli fizjologicznej zabarwionej błękitem metylenowym, Ponieważ objętość żołądka może się różnić, rozmiar balonu żołądkowego również jest zmienny- może osiągnąć objętość od 400 do 700 ml. Cały zabieg trwa około 15-20 minut, nie jest konieczna hospitalizacja. Krótko przed zabiegiem zalecane jest przyjmowanie leków rozluźniajacych żołądek i obniżających kwasowość soku żołądkowego oraz zapobiegających nudnościom.

Czy balon żołądkowy pozostanie na stałe w moim żołądku?

Zabieg balonikowania żołądka ma tymczasowy efekt odchudzający. Balon usuwa się zwykle po upływie 6 lub 12 miesięcy również metodą endoskopową. Czas, na jaki balon pozostanie w żołądku jest ustalany przez pacjenta i lekarza zgodnie z zamierzonym celem utraty wagi. Proces usunięcia z żołądka balonu przebiega bardzo podobnie jak jego implantacja. Stosowane jest krótkotrwałe znieczulenie ogólne, a lekarz przy pomocy gastroskopu poprzez jamę ustną dostaje się do żołądka, gdzie opróżnia balon z zawartości i go usuwa.

Jakie są wskazania do założenia balonu żołądkowego?

• Indeks masy ciała (BMI body mass index) powyżej 27
• Brak rezultatów pomimo wielu prób i metod odchudzania
• Nadwaga, której przyczyną nie są choroby o podłożu metabolicznym, endokrynologicznym, psychosomatycznym i zaburzenia odżywiania
• Jako wsparcie dla osób, które są gotowe świadomie zmienić swoją relację z jedzeniem

Jakie są zalety balonu żołądkowego?

• Zabieg małoinwazyjny i odwracalny
• Krótka procedura niewymagająca hospitalizacji- odbywa się ambulatoryjnie i trwa ok. 20 min
• Możliwa poprawa stanu zdrowia przy schorzeniach takich jak nadciśnienie, bóle stawów czy cukrzyca typu 2
• Brak blizn

Zastanawiam się nad zabiegiem balonikowania żołądka- od czego zacząć?

W pierwszej kolejności zapraszamy do wypełnienia formularza zgłoszeniowego lub kontaktu telefonicznego z naszymi konsultantami. Po wstępnej kwalifikacji do zabiegu zapraszamy na bezpłatną wideokonsultację z doktorem Namıkiem Yılmazem w celu omówienia szczegółów zabiegu.

Jak należy się odżywiać po założeniu balonu żołądkowego?

Po zabiegu odbywa się konsultacja żywieniowa z dietetyczką bariatryczną Clinic Antalya. Nasi pacjenci otrzymują szczegółowe wytyczne dietetyczne i jadłospisy zbilansowanej diety w języku polskim oraz leki osłonowe dedykowane pacjentom po założeniu balonu gastrycznego. W pierwszych dniach, z uwagi na zmniejszenie objętości żołądka (pomieści on teraz max. 150 ml płynów) i ryzyko wystąpienia nudności, dieta pacjenta powinna posiadać charakter półpłynny. Pić należy powoli, małymi łykami, ok. 2 litry płynów dziennie. Dopuszczone do spożywania pokarmy to niekwaśne soki owocowe (np. jabłkowy), bulion, słaba herbata i kawa (najlepiej bezkofeinowa), odtłuszczone mleko i jogurty, niskokaloryczne galaretki. W drugim tygodniu można wprowadzić do jadłospisu stałe produkty, jednak na początku powinny być one przetarte lub zmiskowane. Istotne jest, aby w posiłkach znajdowało się białko. Po tym czasie pacjent może zacząć spożywać pokarmy w postaci stałej.

Czy są jakieś wady balonu żołądkowego?

Nie jest to rozwiązanie trwałe. Jest to zabieg tymczasowy- nie zastąpi on diety, ani aktywności, a jego rolą jest nauka racjonalnego odżywiania i spożywania mniejszych porcji, także po jego usunięciu.

Z uwagi na to, że balon jest dla naszego organizmu ciałem obcym potrzebny jest okres adaptacyjny. Czasami balon może powodować skurcze i dyskomfort. Aby temu zapobiec, proces przygotowania do implantacji balonu żołądkowego jest wspomagany lekami rozluźniającymi żołądek na około 1 tydzień przed jego założeniem.

Czy balon żołądkowy może pęknąć?

Balony żołądkowe wykonane są z bardzo elastycznych i trwałych materiałów odpornych na kwasy żołądkowe. Ryzyko deflacji balonu jest bardzo niskie. Jeżeli jednak do niej dojdzie kolor moczu zmieni kolor na zielony. Zwykle nie powoduje to żadnych problemów, jednak zalecamy skontaktowanie się z lekarzem.

Jakie są przeciwwskazania do balonikowania żołądka?

duża przepuklina rozworu przełykowego choroby nowotworowe bulimia, anoreksja i inne zaburzenia odżywiania alkoholizm, narkomania operacje gastryczne w przeszłości zapalenie otrzewnej ciąża i karmienie piersią poważna choroba wątroby, płuc lub nerek brak akceptacji pacjenta do stosowania się do zaleceń